Wat een hectische dag!

Wat een hectische dag. Jacob en Wil waren naar Buchanan voor materialen. MaryAnn ging mee voor medicijnen (vorige keer deed Jacob dat, maar toen bleken ze 2,5 keer zoveel te hebben gerekend).

Daardoor waren Marjolein en Grace alleen in de kliniek en Grace had ook nog malaria. Er waren veel patiënten. Een doodzieke oude man werd opgenomen in de shortstay. Ze werkten tot half 4. Daarna was er als toetje nog een bevalling. Ik kreeg Marjolein met moeite zo ver dat ze 10 minuten tijd nam om te komen eten.

De mannen kwamen terug met het bericht dat de motorrijder die hier zondag werd gebracht later alsnog was overleden. Mogelijk heeft hij inwendige bloedingen gehad. Maar hij wilde zich zondag niet verder laten behandelen. Triest. Er zijn dit weekend heel veel motorrijders omgekomen. Allemaal jonge kerels natuurlijk.

Op de post zijn er 4 mensen die naar verschillende begrafenissen moeten. En dat duurt hier altijd heel lang. Mensen staan wel 3 weken boven de grond. Ze worden gebalsemd. Wij snappen er soms niks van.

We wilden net naar bed gaan toen er nog een auto kwam met een patiënt die een ongeluk had gehad met een motorzaag: een paar vingers eraf. Het was diep in het binnenland gebeurd in de volgende provincie. ’s Ochtends al. Hij is gaan lopen naar een kliniek, die hebben verbonden maar de verpleegkundige daar is met een auto meegegaan op weg naar het grotere ziekenhuis in Buchanan.

’s Avonds kwamen ze bij een brug waar ze niet over mochten (de enige weg) Toen zijn ze naar onze post gekomen. Jacob kon er ook niks mee, maar onze manager is gaan bellen met de politie en heeft ze op de motor begeleid. Toen mochten ze wel over de brug (er waren werkzaamheden in de nacht).

Zelf ben ik bezig geweest met het jaarverslag en voor de overkoepelende kerk (ULIC) maak ik verschillende jaarverslagen van de kliniek, kerk, school, en financiële verslagen.