Een echt laboratorium

De ochtend begon vroeg met de dagelijkse tijd van gebed van half 7 tot 7 uur. Daarna kwam de bekende havermout weer op tafel, een voedzaam begin van de dag. Toen zijn we eerst maar begonnen met het uitpakken van de koffers. Er kwamen allerlei verrassingen uit. Natuurlijk ben ik ook even in de kliniek gaan kijken. Dat gaat er steeds professioneler aan toe. Marjolein en MaryAnn ontvangen patiënten en Grace concentreert zich op de moeders en baby’s. Tussendoor werden weer twee baby’s geboren. Kortgeleden is er een moeder overleden bij de bevalling van een tweeling (baby’s ook) en zes weken later overleed háár dochter tijdens de bevalling. Dramatisch.

Nu heeft de overheid aangeraden om in klinieken te gaan bevallen als dat enigszins mogelijk is. Het wordt via de radio verkondigd. Daardoor wordt het drukker met bevallingen. Je kunt het je ook niet voorstellen: in lemen hutjes, zonder elektra, zonder stromend water. Dat kán toch ook niet goed gaan.

De kliniek heeft nu een echt laboratorium in de “underground”. Aan de achterkant zijn nl. in de kelder twee vertrekjes gemaakt. Eigenlijk waren het opslagruimtes, maar één ervan is nu lab. Gideon doet daar zijn werk en kan met heel weinig middelen toch al veel doen. Hij heeft zo’n 25 malaria-onderzoeken per ochtend en die zijn heel vaak positief. Bij gebrek aan geschikte naaldjes voor de vingerprik had hij nu gewone injectienaalden om mee te prikken, van die dikke poken.

De eerste patiënt die ik meemaakte was een kindje van anderhalf met van die hele kleine vingertjes. Wel zielig hoor. (Even voor mijn collega’s) Hij maakt alleen een dikke druppel, die hij boven een kaars iets sneller droogt. Hij gebruikt een snelle kleuring, drie keer dopen in A (blauw), afspoelen, 5 keer dopen in B (rood). Verder is er een monocculair microscoop (voor één oog) met een spiegel (geen elektra aanwezig). Het was voor mij lastig kijken, maar Gideon kan er aardig mee overweg. Als de microscopische test negatief is, doet hij nog een sneltest, maar daarmee is alleen de Pl. falciparum aantoonbaar.

Ik heb ook meteen de school bezocht en even meegedraaid in de klassen. De komende dagen zullen we met alle leerkrachten afzonderlijk gesprekken hebben om eerst maar eens te luisteren. Daarna gaan we een plan maken om de kwaliteit van de school te verbeteren.

’s Middags aten we weer de vertrouwde rijst met “soup”, een oranje saus in dit geval (papaja) met vis. Daarna een overheerlijke ananas die we als geschenk hadden gekregen. Ik denk dat je nergens ter wereld zulke lekkere ananassen hebt als hier. De dag was eigenlijk heel gauw om met allerlei gesprekjes en ontmoetingen.

Na het avondeten (creamcrackers) hadden we het eerste leerkrachtengesprek met Enoch en Christiana, een echtpaar, beiden werkzaam op de school. Christiana is in de laatste maand van haar zwangerschap, wat ik tot voor kort ook niet wist. Wat doe je hier met zwangerschapsvervanging? Zo kom je nogal wat verrassingen tegen.