Afscheid en sterretjes

Vandaag hebben we afscheid genomen van de mensen op de missiepost, maar ook van de post zelf. Ik heb nog een rondje gelopen langs alle onderdelen. Wat is het hier mooi. Als er niet zoveel gebrek en armoede was, zou het een paradijs zijn. Maar ja, zet je hier iets neer naar Europese maatstaven, dan is het met het paradijselijke ook zo gedaan.
Toen het ’s avonds donker was hebben we alle kinderen uitgenodigd. Hun ouders kwamen ook mee. Toen hebben we de sterretjes aangestoken. Wat een feest, zoiets hadden ze nog nooit gezien. Soms wel een beetje link ook, want ze begonnen ermee te gooien en je weet nooit waar het dan terecht komt. Maar alles liep goed af. Daarna begonnen ze te zingen, het werd echt een enorm feest.
’s Nachts werd er in de kliniek weer een baby geboren, binnen 10 minuten na aankomst. De moeder was nooit eerder op controle geweest. Wat doe je dan als zo’n baby verkeerd ligt? Gelukkig ging dit weer goed.